《孟子》告子章句下·第二节 原文

  • cáojiāowènyuērénjiēwéiyáoshùnyǒuzhūmèngyuēránjiāowénwénwángshíchǐtāngjiǔchǐjīnjiāojiǔchǐcùnchángshíér
  • yuēyǒushìwéizhīéryǒurénnéngshēngchúwéirénjīnyuēbǎijūnwéiyǒurénránhuòzhīrènshìwéihuòérrénshèngwéihuànzāiwéiěrxínghòuzhǎngzhěwèizhīxíngxiānzhǎngzhěwèizhīxíngzhěrénsuǒnéngzāisuǒwèiyáoshùnzhīdàoxiàoéryáozhīsòngyáozhīyánxíngyáozhīxíngshìyáoérjiézhīsòngjiézhīyánxíngjiézhīxíngshìjiéér
  • yuējiāojiànzōujūnjiǎguǎnyuànliúérshòumén
  • yuēdàoruòránnánzhīzāirénbìngqiúěrguīérqiúzhīyǒushī
© 2023 孔孟诗词网 | 诗文 | 名句 | 作者 | 古籍 | 纠错